Atructis-malware
De kwaadaardige app Atructis is een sluw Trojaans paard dat stilletjes systemen probeert te infiltreren, waarbij gebruik wordt gemaakt van geavanceerde methoden om gevoelige gegevens te exfiltreren. Het kan conventionele beveiligingsmaatregelen omzeilen en clandestien persoonlijke gegevens en inloggegevens verkrijgen.
Als u aanwijzingen van dit gevaarlijke programma op uw apparaat heeft gedetecteerd, is het van cruciaal belang dat u onmiddellijk een antimalwaretool gebruikt om de aanwezigheid ervan te elimineren. Dit virus functioneert als een digitale indringer en misbruikt kwetsbaarheden om toegang te krijgen tot systemen en bestanden te genereren in kritieke Windows-mappen. Als het onbeheerd wordt achtergelaten, heeft het de potentie om aanvullende kwaadaardige programma's te activeren, wat een verhoogd risico met zich meebrengt door uw systeem en persoonlijke gegevens bloot te stellen aan verdere digitale bedreigingen.
De bijbehorende bestanden van deze dreiging worden doorgaans verborgen in Windows-mappen, waaronder AppData, de map met tijdelijke bestanden en de hoofdmap van Windows.
Hoe werken Trojaanse paarden en infostealing-malware?
Trojaanse paarden en infostealing-malware zijn soorten kwaadaardige software die werken met de bedoeling de veiligheid van computersystemen in gevaar te brengen en gevoelige informatie te stelen. Hier ziet u hoe elk van hen functioneert:
Trojaanse paarden
Vermomd als legitieme software:
Trojaanse paarden vermommen zichzelf vaak als legitieme of wenselijke software om gebruikers te misleiden om ze te installeren. Dit kan gebeuren via kwaadaardige downloads, e-mailbijlagen of softwarebundeling.
Exploitatie van kwetsbaarheden:
Eenmaal geïnstalleerd, misbruiken Trojaanse paarden kwetsbaarheden in het systeem en fungeren ze als toegangspoort voor andere kwaadaardige activiteiten. Ze kunnen een achterdeur creëren, waardoor ongeautoriseerde toegang tot het geïnfecteerde systeem mogelijk wordt.
Levering van lading:
Trojaanse paarden hebben een lading met zich mee: de kwaadaardige code of actie die ze uitvoeren. De lading kan variëren van het stelen van gevoelige gegevens tot het initiëren van verdere aanvallen, zoals het downloaden van extra malware.
Afstandsbediening:
Sommige Trojaanse paarden maken afstandsbediening van het geïnfecteerde systeem mogelijk. Aanvallers kunnen het systeem manipuleren, opdrachten uitvoeren of acties uitvoeren zonder medeweten van de gebruiker.
Data diefstal:
Trojaanse paarden kunnen gevoelige informatie stelen, waaronder inloggegevens, persoonlijke gegevens en financiële gegevens. Deze gestolen informatie wordt vaak verzonden naar externe servers die worden beheerd door cybercriminelen.
Botnet-formatie:
Trojaanse paarden kunnen bijdragen aan het ontstaan van botnets: netwerken van besmette computers. Deze botnets kunnen worden gebruikt voor verschillende kwaadaardige activiteiten, zoals gedistribueerde denial-of-service (DDoS)-aanvallen.
Malware voor het stelen van informatie
Keylogging:
Een veel voorkomende functie is keylogging, waarbij de malware toetsaanslagen van de gebruiker registreert. Hierdoor kan het gebruikersnamen, wachtwoorden en andere gevoelige informatie vastleggen die door de gebruiker is ingevoerd.
Schermopname:
Sommige infostealers maken screenshots van de activiteiten van de gebruiker. Dit kan gevoelige informatie omvatten die op het scherm wordt weergegeven.
Klembordbewaking:
Infostealers kunnen het klembord controleren op gekopieerde informatie. Als een gebruiker gevoelige gegevens kopieert, zoals inloggegevens, kan de malware deze onderscheppen en verzenden.
Browsersessie-kaping:
Bepaalde infostealers richten zich op webbrowsers en kapen actieve sessies. Hierdoor hebben ze toegang tot opgeslagen inloggegevens, cookies en browsegeschiedenis.
Gegevensexfiltratie:
De gestolen informatie wordt doorgaans geëxfiltreerd naar externe servers die door aanvallers worden beheerd. Dit kan in realtime of met periodieke intervallen gebeuren om detectie te voorkomen.
